- soymaq
- soymak, yüzmek
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
soymaq — f. 1. Hər hansı bir şeyin üst qabığını, dərisini çıxartmaq, yapışdığı yerdən qoparmaq, aralayıb götürmək. Alma soymaq. – İt yetib, arvadın əllərinin dərisini tamam dişləri ilə soyub tökdü. Ç.. Arvad soyduğu kartofu bir yana qoyub təəccüblə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
soyma — «Soymaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gön — is. İri heyvanların işlənmiş dərisi. Ayaqqabının altı göndür. Gönü suya vermə, verdin heyfsilənmə. (Ata. sözü). // Bu dəridən qayrılmış. Gön altlıq. ◊ Gönü duzlamaq isteh. – ölmək, gəbərmək. <Azad:> Arvad gün gündən saralır, deyəsən, bu da… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sıppız — I (Salyan) lüt, çılpaq ◊ Sıppız qoymağ – soymaq, talan etmək (ağac və onun meyvəsini). – Alma ağacını uşaxlar sıppız qoydılar. Sıppız eləməg – soymaq. – Qolçomağlar kasıbları sıppız eliyirdi II (Salyan) tamam. – Ağajdar sıppız güldi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
karvan — is. <fars.> 1. Bir birinin ardınca sıra ilə hərəkət edən yüklü heyvan (əsasən dəvə) dəstəsi (qatarı); qafilə. İt hürər, karvan keçər. (Ata. sözü). Mağıl keçən vaxtlar dəvə karvanları düzülürdü yola, ticarət malını yükləyirdik dəvələrə. . C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cıbrıx — I (Cəbrayıl, İsmayıllı, Oğuz, Ordubad, Qubadlı) qərzəksiz, qərzəkdən çıxmış (qoz, fındıq, şabalıd) ◊ Cıbrıxdan çıxmax (Cəbrayıl) – məc. susuzluqdan yanmaq. – Bağ tamam yanıf cıbrıxdan çıxdı (Cəbrayıl); Cıbrıx eləməx’ (Qubadlı) – soyundurmaq. –… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ləşləməx’ — (Zaqatala) kəsilmiş heyvanın dərisini soymaq. – Qədir inəyi ləşlədi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
cıbırıq — is. Qozun üst göy qabığı, yaxud üst göy qabığı çıxarılmış qoz. ◊ Cıbırığını çıxartmaq – 1) bərk döymək, əzişdirmək; 2) tamam soymaq, müflis eləmək, var yoxunu əlindən almaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çalıb-çapmaq — f. Talamaq, çapmaq, soymaq. <İbrahim xan:> . . Fətəli də acığa düşür, o da bizim kəndi kəsəyi çalıb çapır. Ç … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çapmaq — f. 1. Çapacaq, balta, külüng və s. ilə parçalamaq, doğramaq. Ət çapmaq. Odun çapmaq. – Belə ki, hansı kənd Şurasının adamı harada işləyəcək, nə qədər iş görəcək, torpaq qaldıracaq, daş çapacaq, meşə çıxaracaq – hamısı nəzərə alınmışdı. S. R.. 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dağıtmaq — f. 1. Sökmək, uçurmaq, xaraba qoymaq, alt üst etmək. Köhnə binanı dağıtmaq. Zəlzələ evlərin çoxunu dağıtdı. – <Zaman xan:> Ona binaən əmr etdim ki, . . körpüləri dağıtsınlar və yolları pozsunlar. M. F. A.. Bu saat yenə sultanın qoşunları… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti